Odpowiednie związanie cegieł jest niezwykle istotne ponieważ gwarantuje ono stabilne usztywnienie a także bezpieczeństwo użytkowania budynku. W dzisiejszej klasyfikacji wiązań cegieł wyróżnia się wiązania pospolite (blokowe i kowadełkowe), krzyżykowe (weneckie), polskie (gotyckie) oraz wielorzędowe. Wiązania pospolite polegają na takim układaniu dwóch przeplatających się warstw zwanych główną i wozówkową, przy którym ich spoiny są przewiązane, co pół bądź o ćwierć cegły. Widoczne przesunięcie warstw jest uzyskiwane poprze stosowanie zakończenia muru cegły o formacie trzech czwartych całej cegły (tak zwana dziewiątka). Następnym typem wiązania jest wiązanie krzyżykowe, które różni się od pospolitego tym, że w warstwie wozówkowej przy zakończeniach są umieszczone główki. Uzyskuje się w ten sposób przesunięcie jednej warstwy wozówkowej o pół cegły. Wyżej zostały także wymienione wiązania polskie, które charakteryzują się tym, że każda warstwa jest zbudowana jednakowo, przy czym ważne jest, że składa się z główek i wozówek. Ostatnie z nich, wiązania wielorzędowe, są zdecydowanie najbardziej skomplikowanym typem wiązania. Powstają one z warstw powtarzających się, tworzących w przekroju poprzecznym charakterystyczne pasy równoległych, pionowych rzędów wozówkowych z przewiązanymi dwoma rzędami główkowymi.
Sposoby wiązania cegieł
