Metoda planowania sieciowego
W miejscach, gdzie istnieje konieczność precyzyjnej koordynacji działań (czyli między innymi w miejscach dużych przedsięwzięć budowlanych) do planowania robót budowlanych stosuje się metody planowania sieciowego, inaczej zwane w skrócie metodami sieciowymi. Najprościej rzecz ujmując to metody te umożliwiają korzystanie z komputera do wykonania harmonogramu realizacyjnego a także do jego aktualizacji. Wszystkie metody sieciowy łączy podobna konstrukcja szczególnego rodzaju grafu sieciowego (sieci zależności), będącego podstawą do obliczeń wymaganych do uzyskania harmonogramu realizacji budowy. Prościej mówiąc, siecią zależności są czynności, które oznaczają poszczególne roboty budowlane. Warto także wiedzieć, czym jest analiza w metodach sieciowych. Otóż jest ona obliczeniami przeprowadzonymi właśnie przy użyciu sieci zależności. Pierwszą metoda planowania sieciowego (do dzisiaj jedną z najpopularniejszych) jest metoda CPR (Critical Path Method – motoda drogi krytycznej). Powstała ona w Stanach Zjednoczonych ponad pięćdziesiąt lat temu. Warto wiedzieć, że jej zakres jest ograniczony jedynie do obliczeń funkcji czasu. Bazuje ona na dwupunktowych modelach sieciowych, to znaczy, że każda czynność jest przedstawiona w postaci dwóch kropek będących początkiem i końcem. Między kropkami jest strzałka obrazująca wykonywanie czynności, natomiast ich zwrot wskazuje kierunek przebiegu czynności w czasie.
